SAFARI

Ik ben het weekend op safari geweest in het game-reserve Schotia. Dat was zo leuk! We hadden een middag- avond en ochtendsafari. Tijdens de avondsafari zagen we welpen spelen met een stekelvarken (oké, een beetje zielig voor het stekelvarken maar hij heeft er het levend vanaf gebracht.) De welpen kwamen steeds dichterbij het stekelvarken dat uiteraard al zijn stekels paraat had. Als ze te dichtbij kwamen dan begon hij te ratelen met zijn stekels en te grommen. Daar schrokken de welpen dan weer van en sprongen alle kanten op. Eén van de welpen was iets te dapper en waagde het toch om zijn poot uit te slaan met als gevolg dat er een aantal dikke stekels in zijn poot bleven hangen. Heel zielig om te zien! Hij kon niet op zijn poot staan en je zag een paar dikke lange stekels rechtop staan. Als ‘ie ze er probeerde uit te trekken dan prikte ‘ie in zijn neus. Uiteindelijk is het ‘m toch gelukt om ze af te breken en ze eruit te krijgen want de volgende dag zagen we hem weer gewoon lopen. Als het hem niet was gelukt om ze eruit te krijgen dan had een dierenarts hem onder narcose moeten brengen en ze eruit halen om infectie te voorkomen. De ochtendsafari was ook heel leuk want toen zagen we de welpen net bezig om onder de omheining door te gaan. Een wrattenzwijn had daar een kuil gegraven en de welpen gingen dus door die kuil naar de andere kant. Gelukkig was het ook wel het terrein van Schotia maar wel het gedeelte waar de gasten hun accommodatie hebben. De leeuwin laat haar welpen een gedeelte van de dag alleen en dan zoeken de welpen dus een plek waar ze beschut kunnen slapen. Hopelijk wisten ze later het gat onder het hek weer terug te vinden. De accommodatie was ook super. Omdat we buiten het seizoen gingen waren we de enige gasten en hadden alle 4 een eigen kamer met tweepersoonsbed en omdat het winter is zelfs een elektrische deken!! Baie lekker!
Zondag weer rustig teruggereden (het was ruim 400 km) en dan kan ik alleen maar denken: wat is het toch een waanzinnig mooi land!
Van de week ook nog iets grappigs meegemaakt. Zat op balkon te leren toen er een man bij de eigenaresse van het huis aanbelde. Hij bleef maar bellen en uiteindelijk riep ik dus maar dat ze niet thuis was. Hij kwam voor geld of eten want hij had honger. Of ik dan wat te eten voor hem had. Ik dacht, ach, ik heb hem wel eens eerder hier gezien en gaf hem dus een tasje met o.a. crackertjes, een appel en nog wat fruit. Hij weg met het tasje. Komt ‘ie na een paar minuten terug omdat ie ook dorst had (niet zo handig van mij om die crackers te geven want ie kreeg zonder tanden niet goed gekauwd.) Hij had zijn mond dus vol crackers en kreeg het niet ingeslikt. Vooruit, een beker water dan maar. Vond meneer niet goed en wilde cola of anders suiker in zijn water. Dat hadden we dus niet in huis. Hij bleef maar zeuren en raakte enorm geïrriteerd omdat we hem geen suiker wilde geven. Hij kwam zelfs op het balkon. Ik heb toen maar honing in zijn water gedaan, hem naar beneden gestuurd en toen ging ‘ie uiteindelijk weg. Met een hoop gemopper en zonder baie dankie natuurlijk.
Nu bedacht ik me later dat ik een wens had gedaan. Ik wenste dat ik een ZWERFhondje op mijn stoep zou vinden, hem liefdevol zou verzorgen en mee zou nemen naar Nederland. Maar ik kreeg dus een zwerver. Wees dus altijd heel duidelijk en helder bij de wens die je de kosmos in stuurt!