NOG 8 WEKEN

Ik was al bang dat het een keer zou kunnen gebeuren maar nu is het dan zover. Ik ben verliefd. Maarten heet hij. Het was zo’n moment waar je op een feestje komt, je ziet hem en wordt helemaal warm van binnen. En iedere keer als hij voorbij komt dan hoor je niet meer dat er iemand tegen je staat te praten en als de vraag dan komt “wat vind jij?” kan je niet anders doen dan je verontschuldigen dat je er even niet bij was. Nu gebeurde dat wel bij meerdere dames dus de concurrentie was groot. Bij iedere lach die je van hem kreeg ging het dan ook van: oooooh, kijk nou, hij lachte naar me, hoe lief! Hij heeft een prachtige donkere huid en grote bruine ogen. En hij is jong. 17 (maanden). De enige “maar” aan Maarten is dat hij niet praat. Nee, hij gilt. Héééél schel. Zo zie je maar, nobody’s perfect zullen we maar zeggen. Maar Maarten komt wel heel dicht in de buurt!
De feestjes in Zuid Afrika zijn bijna allemaal gebaseerd op het “bring and share” principe. Dit houdt in dat je, bijvoorbeeld als je uitgenodigd wordt voor een braai (barbeque), wat hier zo’n beetje ieder weekend wordt gedaan. Dan neem je dus je eigen vlees en drank mee en een gerecht waar meerdere mensen van kunnen eten (bijv. salades, stokbroden met lekkere tapenades, een lekker dessert of een appeltaart). Zo heb je dus een diversiteit aan gerechten op tafel en heeft de gastvrouw/heer weinig werk aan het gebeuren. Nu doen wij dat ook met onze oud-en-nieuw parties, maar zo zou het dus eigenlijk altijd moeten zijn. Wat ik dus eigenlijk wil zeggen; geef vaker een feestje (wacht wel nog even tot oktober) en vraag iedereen to bring and share!
Een ander “ding” wat me wel aan staat hier is het “drukkie”. In plaats van de drie zoenen die wij geven als we iemand begroeten of afscheid nemen, geven ze hier dus een drukkie. Je ziet elkaar, loopt op elkaar af, buig allebei een klein beetje naar rechts en omhels elkaar (naar rechts zodat de linkerborst elkaar raakt nl. de kant van het hart. Dus hart tegen hart, wat ook een mooie gedachte is.) Hoelang mag je zelf bepalen. Bij de ene wil je wat langer vasthouden dan bij de ander. Het is altijd goed. Ook fijn om te weten is dat je altijd naar rechts gaat met je hoofd zodat je niet, als je al heel dicht bij elkaar bent, met het hoofd staat te schudden links/rechts/links/rechts en bijna met de hoofden tegen elkaar aan botst. Bij “echte” vrienden komt er soms ook nog een zoen bij. Gewoon recht vooruit, vol op de mond. Ook hier geldt; je mag zelf weten hoe lang. Bij de een wil je waarschijnlijk net wat langer “vasthouden” dan bij de ander. Maar pas op, niet iedereen kan het waarderen als je je lippen te lang op die van de ander drukt.
Zaterdag was er weer een leuke “bring and share braai”. Een studente had met haar gezin een huis gehuurd aan de overkant van een pas. Je kon er dus alleen met een veerpont overvaren. Dit bleek dus geen veerpont te zijn maar gewoon een klein bootje waar 1 man steeds (maximaal) 4 personen in kon vervoeren naar de overkant. En dan was er natuurlijk nog alles dat gebringd en geshared moest worden. Arme man dus. Ik geloof dat hij wel 15 keer heen en ‘s avonds dus ook weer 15 keer terug moest peddelen. Het was wel een waanzinnig mooie plek en een baie leuke braai. Hier wil ik met Cor en kinderen zeker nog een keer heen (ooit).
Nog één ding wat ik ook leuk vind is dat er zoveel mensen op hun blote voeten lopen. Ik bedoel niet op het strand natuurlijk, maar gewoon in het winkelcentrum. Jong en oud. Zo liep er pas een keurig wat ouder echtpaar op hun blote voeten in de supermarkt achter een winkelwagentje. Ik vraag me wel af hoe ze dat doen als ze autorijden. Dat ga ik een keer vragen. Maar het zou in Dordt ook wel wat zijn (in de zomer dan). Gewoon lekker vanuit je huis op je blote voeten de stad in. (Neem dan voor de zekerheid wel een eerste hulp koffertje mee).
Ik had me voorgenomen om binnenkort een en ander uit te leggen over body stress release. Ik zal nu beginnen met een korte introductie over wat body stress is.
Daar gaan we dan:
In ons leven hebben we allemaal te maken met stress. We hebben dit ook nodig om ons te ontwikkelen dus in principe is hier niets mee. Maar het kan zijn dat het op een gegeven moment te veel wordt. Dan zal het lichaam deze stress opslaan en zullen we allerlei lichamelijke klachten krijgen. (hoofdpijn, rugklachten, nekklachten, buikpijn, kramp/pijn/tintelingen in armen en/of benen.) Er zijn drie soorten stress; chemische stress (inademen van chemische stoffen, het eten of drinken van producten waar o.a. veel conserveringsmiddelen/kleurstoffen in zitten, of door aanraking met de huid (creme’s/lotions). Er is ook mechanische stress (bijv. een valpartij, whiplash, een ruk aan ledematen, een slechte werkhouding over een langere periode) en dan is er nog emotionele stress waar bijna iedereen weleens mee te maken heeft gehad. Als er dus een teveel van deze stress-soorten zijn zal ons lichaam reageren en als we dan niet naar ons lichaam luisteren door bijvoorbeeld voldoende rust te nemen dan kan het lichaam niet anders doen dan d.m.v. het vastzetten van spieren ervoor zorgen dat een geïrriteerd gebied niet nog erger belast wordt. Denk bijvoorbeeld aan het optrekken van je schouders als je gestressed bent of pijn in je nek. Dit vastzetten van je spieren gaat automatisch. Je doet dit dus niet bewust maar je lichaam grijpt in. Tot zover over wat stress dus kan doen in je lichaam. De volgende keer gaat het over wat ik nu aan het leren ben; het releasen van in het lichaam aanwezige vastgezette stress.
Wordt vervolgd.